Ο Άγιος Αντίπας, ιατρός το επάγγελμα, με ειδικότητα τα οδοντικά νοσήματα, ήταν ένας από τους Πρώτους Χριστιανούς της Περγάμου. Σύγχρονος των Αγίων Αποστόλων, ήταν δεύτερος Επίσκοπος της πόλης αυτής. Διακρινόταν για την ταπεινοφροσύνη του, την καλοσύνη του, την αγάπη προς τον πλησίον και ιδιαίτερα για την φιλευσπλαχνία του.
Είχε μεγάλη κλίση στα γράμματα και από τα μικρά του χρόνια η μεγάλη του επιθυμία ήταν να γίνει γιατρός. Φοίτησε στην περίφημη Ιατρική Σχολή της Περγάμου, όπου κατά καιρούς δίδαξαν και διακρίθηκαν μεγάλοι Ιατροί. Γιάτρευε και αντιμετώπιζε τα προβλήματα των ασθενών του με καλοσύνη.
Δεν είναι ακριβής η ημερομηνία κατά την οποία ο Άγιος Αντϊπας έγινε Χριστιανός. Από τότε ο ιατρός των σωμάτων έγινε και ιατρός των ψυχών.
Στα πρώτα χρόνια της αυτοκρατορίας του Δομετιανου ο Άγιος διαβλήθηκε από τους ιατρούς του Ασκληπιού στον έπαρχο της πόλης, για την Χριστιανική του δράση, συνελήφθη και καταδικάστηκε να καεί μέσα σε ένα χάλκινο βόδι.
Η σορός του Αγίου τάφηκε έξω από το Σεράπιο σε ένα χώρο που αργότερα διαμορφώθηκε σε μικρό ναό προς τιμήν του.
Η μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρα Αντίπα, τιμάται και από την Ελληνική και από την Ρωσική Εκκλησία στις 11 Απριλίου, θεωρούμενου από τους πιστούς και στις δύο χώρες ως προστάτη από τους οδοντόπονους.